یادش بخیر اون روزا .. پدر ومادرم بم یاد داده بودند که چه در خانه و چه بیرون از خانه به همه مردها سلام بکنم .. با افتخار میرفتیم و به بزرگترها چه آشنا و چه غریبه سلام می کردیم و وقتی جواب می شنویدیم با خوشحالی به راهمون ادامه می دادیم ..ولی انگار خیلی هامون این درس بزرگترها را یادمون رفته .. از داخل خانه ها بگذریم که اغلب رعایت میشه ولی در کوچه ها و خیابون ها همه برا ی هم غریبه شده ایم .. چه قدر قدیما از اهالی بعضی شهرها می گفتیم که به همسایه خودشون هم سلام نمی کنند والان این مشکل گریبانگیر خودمون شده .. به نظر من برای بحث ترویج سلام کردن در بین مردم باید فعالیت های فرهنگی گسترده ای صورت گیردو نهادهایی که کار فرهنگی می کنند برای این مقوله برنامه ریزی کنند .. نکنه روزی بشه که مثل غربی ها مثل دو ربات از کنار هم بگذریم و حاضر نباشیم یک سلام خشک وخالی هم به هم بکنیم .. مردم عزیز ..همشهریان گرامی ،از همین الان تصمیم بگیریم در محیط شهر وروستا و کار فرهنگ زیبای سلام کردن را ترویج بدهیم تا ان شاء الله این فرهنگ در جامعه دوباره نهادینه گردد.
مرتضی
